تنبلی و اهمال کاری و راه هایی برای رفع آن

ارائه ای از  دانشنامه دوستداران حقیقت

تنبلی و اهمال کاری و راه هایی برای رفع آن

آیا
شما اهل اهمال و دفع الوقت هستید؟ اگر شما نیز مثل بسیاری از آدم ها
باشید، پاسخ این سؤال مثبت است. اما این احتمال هست که شما نخواهید با
اضطرابات حاصل از زندگی اهمال کارانه سر کنید. ممکن است بیشتر کارها را در
حالی که میل به انجامشان دارید به تعویق بیندازید، و به دلایلی به طفره
رفتن و تعلل ورزیدن ادامه دهید. این روال مسامحه کاری از جنبه های بسیار
خسته کننده زندگی است. اگر شما به سختی گرفتار این حالت باشید کمتر روزی
می گذرد که نگویید «می دانم باید آن کار را سامان دهم، اما باشد برای
بعد.» گناه این نقطه ضعف را به سادگی نمی توان متوجه عوامل بیرونی دانست.
تعلل ورزیدن و ناراحتی های حاصله از آن تماماً به خود شما بستگی دارد.

برای دیدین ادامه مقاله به ادامه مطلب بروید.

چند نمونه از اهمال کاری و تنبلی متداول

بعضی زمینه هایی را که در آن انتخاب «تعلل ورزی» بسیار سهل تر از انتخاب «عمل» است عبارتند از :

1 - ادامه دادن به شغلی که امکانی برای رشد و پیشرفت ندارد .

2 –اصرار بر حفظ روابطی که نابسامان شده است. متأهل یا مجرد ماندن فقط به امید این که اوضاع بهتر خواهد شد.

3 - امتناع از کوشش در حل مشکلاتی که در روابط مختلف پیش می آیند، از قبیل مشکلات جنسی – خجالت  و یا ترس . به جای این که اقدامی سازنده به عمل آورید فقط منتظر می مانید تا اوضاع خود به خود بهبود یابد .

4 - بی توجهی به اعتیاداتی از قبیل الکلیسم – مواد مخدر، قرص های آرام بخش  یا سیگار .
به خود می گویید «هر وقت آمادگی داشتم آن را ترک می کنم » در حالی که می
دانید به تعویق انداختن این کار به سبب تردیدی است که نسبت به توانایی خود
دارید.

5 - به تعویق انداختن کارهای دشوار یا کم اهمیت نظیر نظافت منزل .

6
- طفره رفتن از مواجهه با دیگران مثلاً یک شخص بلند مقام یا یک دوست؛ با
ماندن در انتظار فرصت مناسب کم کم به این نتیجه می رسید که چنین برخوردی
لازم نیست، در حالی که ممکن است این مواجهه روابط شما را، یا کیفیت خدمات
را، بهبود بخشد .

7 - تصمیم به شروع رژیم غذایی 
مناسب از فردا یا هفته بعد. البته چون «به تعویق انداختن» از رژیم گرفتن
آسان تر است می گویید «فردا رژیم می گیرم»؛ فردایی که هیچوقت نخواهد آمد.

8 - به تعویق انداختن کارها به بهانه خواب یا خستگی .

9 - خستگی و بهانه ، احساس کسالت و ملال  و مریض شدن، شیوه های عالی برای تعلل ورزیدن است.

دلایل ادامه اهمال کاری و تنبلی

ریشه
اهمال کاری و تنبلی کردن را می توان در خود فریبی و فرار از قبول مسئولیت
دانست. در اینجا مهمترین بازده های مسامحه کاری را ذکر می کنیم.

1 - تعویق هر امر به شما امکان می دهد تا از فعالیت های ناخوشایند فرار کنید.

2 – از راه خود فریبی می توانید احساس آرامش  کنید.

3 - تا زمانی که به تعلل ورزی خویش ادامه می دهید می توانید پیوسته همانگونه که هستید باقی بمانید .

4
- با احساس ملال، کسی یا چیزی را موجب اندوه خود دانسته و سرزنشش می کنید،
تا مسئولیت را از دوش خود بردارید و متوجه امر کسالت آور بیرونی کنید.

5
– با انتظار بهتر شدن اوضاع می توانید بنشینید و دنیا را به خاطر اندوه
خود سرزنش کنید؛ اما اوضاع هیچگاه به نفع شما تغییر نمی کند، این یک شیوه
عالی برای اجتناب از کار کردن است .

6 - با دوری گزیدن از فعالیت هایی که مستلزم مخاطره است برای همیشه از احتمال شکست دوری می کنید.

7 – آرزو می کنید که خواسته هایتان خود به خود برآورده شوند.

8 - ابراز همدردی 
دیگران و دلسوزی شخص خودتان را جلب می کنید تا به خاطر احساس اضطراب شما
که ناشی از انجام ندادن کارهایی است که نتواسته اید بکنید همواره دلسوزتان
باشند .

9 - با اجتناب از کار می توانید از موفقیت فرار کنید. در
نتیجه از احساس آدم خوب و لایق بودن و بلکه پذیرش مسئولیت هایی که موفقیت
به همراه دارد نیز احتراز خواهید کرد.

چند روش برای از بین بردن اهمال کاری و تنبلی

1 - یک روز تصمیم بگیرید که فقط به زمان حال بیندیشید، و سعی کنید آن پنج دقیقه را صرف انجام کاری که «می خواهید» بکنید. در این فاصله کوتاه از به تعویق انداختن آنچه موجب ارضای خاطر شماست اجتناب کنید.

2 - بنشینید و شروع به کاری کنید که به تعویق افکنده اید: نوشتن یا خواندن کتابی که قصد داشته اید. خواهید دید که اهمال شما هیچ
ضرورتی نداشته، زیرا همین که تعلل را کنار بگذارید، دست زدن به کار دلخواه
را به احتمال زیاد دلپذیر و لذتبخش خواهید یافت. شروع به اجرای کار مورد
نظر عملاً موجب می شود تا اضطراب خود را نسبت به انجام تمامی آن کار
فراموش کنید.

3 - وقت مشخصی را تعیین کنید و این وقت را منحصراً به انجام کاری که به تعویق انداخته اید اختصاص دهید. خواهید دید که همین پانزده دقیقه کوشش کل مشکل تعلل ورزی شما را از میان برمی دارد.

4 - خود را مهمتر از آن بدانید که با اضطراب درباره کارهایی که باید به انجام برسانید زندگی کنید. بار دیگر که می بینید اضطراب  ناشی از تعویق کاری ناراحتتان می کند، به یاد بیاورید مردمی که خویشتن را دوست دارند اینگونه خودشان را آزار نمی دهند .

5 -زمان حال را با دقت بررسی کنید. ببینید اکنون از چه چیز اجتناب می نمایید و شروع به مقابله و مبارزه با
ترس از زندگی، مثبت و سازنده کنید. به تعویق اندازی موجب نگرانی نسبت به
امری در آینده می شود و این نگرانی جانشین زمان حال شما می شود.

6 - تصمیم بگیرید و عمل کنید؛ حالا، رژیم غذایی متناسب را شروع کنید؛ همین الان. به این طریق است که با
مشکلات خود مقابله خواهید کرد. با عمل در «همین لحظه» عمل کنید. تنها چیزی
که مانع شما می شود خود شما، و انتخاب های بیمارگونه ای است که به عمل
آورده اید زیرا قدرت خودتان را باور نداشته اید. خیلی ساده است فقط عمل
کنید .

7 - نگاه دقیقی به زندگی خود بیندازید؛ اگر می دانستید فقط شش ماه دیگر زنده خواهید بود، آیا همین روش ها و همین کارها را انتخاب می کردید؟

8 - در به عهده گرفتن کاری که از آن پرهیز دارید شجاع باشید. یک عمل شجاعانه می تواند همه ترس های شما را از بین ببرد. دیگر به خود
نگویید که عملکردتان باید خوب باشد. به خاطر داشته باشید که نفس عمل کردن
بسیار مهمتر است.

9 - تصمیم بگیرید که تا لحظه خوابیدن خسته نشوید اجازه ندهید که خستگی یا بیماری، وسیله ای برای فرار از کار یا به تعویق انداختن آن شود .

10 - کلمات «امید» ،«آرزو» و«شاید» را از فرهنگ لغات خود حذف کنید. این کلمات، ابزار به تعویق اندازی کارها هستند. هر وقت این کلمات وارد ذهن
شما می شوند، جملات تازه ای را جانشین آنها سازید، مثلاً جمله «امیدوارم
کارها رو به راه شوند» را به جمله «آن کار را عملی خواهم ساخت» تبدیل کنید.

11 - رفتارهای منتقدانه خود را هر روز یادداشتکنید. با نوشتن، دو منظور زیر حاصل خواهد شد: 1) چگونگی بروز رفتار انتقادی را در زندگی خود مشاهده خواهید کرد 2) تعداد
دفعاتی که انتقاد می کنید، نوع انتقاد، وقایع و افرادی که به این حالت شما
مربوط می شوند، مشخص می گردند. همچنین از انتقاد کردن دست برخواهید داشت،
زیرا نوشتن موارد آن در یادداشت روزانه عملاً کار بسیار دردناکی می شود.

12 - اگر دلتان می خواهد دنیا تغییر کند، شکوه و شکایت نکنید.
کاری بکنید به جای این که لحظات خود را با انواع نگرانی های اختلال آمیز
نسبت به کارهای عقب مانده بگذرانید، با این نقطه ضعف فلاکت بار مبارزه
کنید و پیوسته در لحظه حال زندگی کنید. یک فرد عمل کننده باشید، نه آرزو
کننده یا امیدوار یا انتقاد کننده.

منبع: اینترنت

منبع.موسسه تبیان